เจ้าหน้าที่ตำรวจจะค้นตัวบุคคลในที่สาธารณะได้จะต้องมีเหตุอันควรสงสัยว่าจะได้ครอบครองสิ่งผิดกฎหมายในตัวจึงจะค้นได้ ดังนั้นตามข้อเท็จจริงที่ให้มา ไม่น่าที่จะมีสิทธิค้นตัวคุณได้นะครับ

แต่อย่างไรก็ตาม คำว่า "มีเหตุอันควรสงสัย" กฎหมายไม่ได้มีนิยามว่า ขนาดไหน ? อย่างไร? จึงถือได้ว่ามีเหตุอันควรสงสัย ดังนั้นจึงเป็นดุลพินิจของตำรวจ แต่ถ้าเราได้รับความเสียหายก็ต้องไปว่ากล่าวกันต่อไป

เป็นที่น่าสังเกตว่าทำไมคุณโดนค้นในลักษณะเดียวกันนี้ถึง 3 ครั้งแล้วล่ะครับ ต้องตรวจดูว่าบุคคลิกทำให้เป็นเหตุให้ตำรวจใช้ดุลพินิจว่า" มีเหตุอันควรสงสัย" แล้วหรือไม่?

มาตรา 93 ห้ามมิให้ทำการค้นบุคคลใดในที่สาธารณสถาน เว้นแต่ พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจเป็นผู้ค้นในเมื่อมีเหตุอันควรสงสัยว่า บุคคลนั้นมีสิ่งของในความครอบครองเพื่อจะใช้ในการกระทำความผิด หรือซึ่งได้มาโดยการกระทำความผิดหรือซึ่งมีไว้เป็นความผิด

ตำรวจมีเหตุอันควรสงสัยว่าจำเลยมีเมทแอมเฟตามีน
ขณะที่เจ้าพนักงานตำรวจเข้าตรวจค้นตัวจำเลยนั้น จำเลยกำลังขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ร้านของจำเลย และมีลูกค้ากำลังนั่งรับประทานก๋วยเตี๋ยวอยู่ ร้านก๋วยเตี๋ยวของจำเลยจึงไม่ใช่ที่รโหฐาน ที่ตำรวจจะต้องมีหมายค้น แต่เป็นที่สาธารณสถาน เมื่อเจ้าพนักงานตำรวจมีเหตุอันควรสงสัยว่าจำเลยมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองอันเป็นความผิดต่อกฎหมาย เจ้าพนักงานตำรวจย่อมมีอำนาจค้นจำเลยได้โดยไม่ต้องมีหมายค้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 93

คำพิพากษาศาลฎีกาที่  3751/2551 (อ่านเพิ่มเติมคลิ๊กที่นี่)