รบกวนสอบถามครับ เรื่องมีอยู่ว่า กระผมไปค้ำรถให้คนรู้จักโคยเป็นคนค้ำประกันคนที่2 จึงตกเป็นจำเลยที่3 เรื่องคือรถยนต์คันนี้เกิดหายขึ้นมา จำเลยที่1เลยไม่ได้ส่งค่างวดเลยตั้งแต่รถหาย และพยายามติดต่อกับ บ. ประกันซึ่งรถได้ทำประกันชั้น1ไว้ แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ โดยอ้างว่าให้นำใบมอบอำนาจจากบริษัทลิสซิ่งไปแจ้งความรถหายก่อน ทาง บ.ลิสซิ่งก็ไม่ยอมออกใบมอบอำนาจให้ ซึ่งวันที่รถหายก็ได้มีการแจ้งความลงบันทึกประจำวันชี้จุดที่หาย แต่ก็ไม่สามารถที่จะเครมประกันได้ บ.ลิสซิ่งก็ไม่ยอมดำเนินการให้ ถ้าไม่นำเงินไปจ่ายค่างวดที่ค้างให้ครบก่อน จนมีหมายศาลมาที่บ้านกระผม โดยศาลนัดให้ไกล่เกลี่ยกัน กระผมก็ไปเซ็นไกล่เกลี่ยที่ศาล และเพิ่งทราบเรื่องทั้งหมดก็ตอนที่หมายศาลมาถึง ด้วยความไม่รู้ว่าการเซ็นไกล่เกลี่ยคือการรับสารภาพก็เลยเซ็นไป และต่อมาจำเลยที่ 1 และ ที่2 ซึ่งเป็นพ่อลูกกันก็ไม่ได้จ่ายค่างวดตามตกลงในศาล โดยอ้างว่านึกว่า บ.ลิสซิ่ง จัดการการเคลมประกันรถหายและเรื่องเสร็จเรียบร้อยไปแล้ว จนมาเดือนนี้กระผมได้รับหนังสือจากบังคับคดี ซึ่งจะยึดบ้านกระผมขายทอดตลาด ทำให้กระผมกลุ้มมาก บ้านก็ยังติดจำนองธนาคาร ทำไมบ.ลิสซิ่งต้องมาเลือกบังคับคดีกับกระผม ซึ่ง จำเลยที่1 และ 2 ก็ยังไม่ได้หายไปไหน ทรัพย์สินก็มี และ เมื่อรถหาย บ.ลิสซิ่งซึ่งเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์รถยนต์ที่เช่าซื้อ ทำไมไม่ดำเนินการเรื่องเครมประกันรถหาย ซึ่ง บ.ลิสซิ่งก็เป็นผู้จัดหา บ.ประกันให้ในตอนเช่าซื้อรถให้ และน่าจะเป็นหน้าที่ที่ควรกระทำอย่างยิ่งเพราะถือเป็นผลประโยชน์ของ บ. ตนเอง และถ้าอ้างว่าไม่เชื่อว่ารถหายจริง ทำไมไม่แจ้งความยักยอกทรัพย์กับจำเลยที่ 1 ขอถามพี่ทนายว่า กระผมสามรถที่จะอุธรณ์ต่อชั้นศาลได้หรือไม่ ว่า บ.ลิสซิ่งซึ่งเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ให้เช่าซื้อรถยนต์ แต่เมื่อไม่มีทรัพย์ให้เช่าซื้อแล้ว ทำไมมาฟ้องบังคับคดีได้และไม่พยายามที่จะติดตามทรัพย์ที่ให้เช่าซื้อคืน และไม่ยอมเคลมประกันกรณีรถหายให้ และถ้าคิดว่าผู้เช่าซื้อโกหกเรื่องรถหาย ทำไมไม่แจ้งความยักยอกทรัพย์เพื่อติดตามรถที่ให้เช่าซื้อคืน เพราะเรื่องนี้กระผมเดือดร้อนมาก ขอความกรุณาพี่ทนายช่วยให้คำแนะนำด้วยครับ ขอบพระคุณพี่ทนายเป็นอย่างสูงครับ