หนูอายุ22   แฟนอายุ26 ลูกชายอายุขวบครึ่ง

หนูเป็นคนพะเยาทำงานเจอกับแฟนได้หนึ่งเดือนแล้วท้อง แรกๆ2-3เดือนที่ท้องแพ้มากจึงอยู่บ้านแม่แฟนยังไม่ได้พูดอะไรแต่มีครั้งนึงแฟนหนุต้องไปช่วยแม่ขายกับข้าววันนั้นหนูไม่มีตังเลยแต่แม่แฟนไม่ยอมให้กลับบ้านเอาข้าวมาให้หนูที่บ้านวันนั้นเช้าถึงเย็นหนูไม่ได้กินข้าวเลยผ่านมาไม่กี่วันแม่แฟนบอกว่าอยู่บ้านเฉยไม่มีตังให้หรอกไปช่วยขายของแล้วจะให้ตังวันละ150บาทโดยที่ใช้กับแฟนสองคนเพราะแฟนไม่ให้ตังขายตั้งแต่เที่ยงถึงสี่ทุ่ม  แฟนหนูเค้าจะไปส่งที่ตลาดแล้วจะไปเล่นสนุ้กกลับมาตี2-3  พอท้องได้แปดเดือนแม่แฟนติดหนี้รายวันจึงต้องหนีมาที่ชลบุรีก่อนหน้านี้อยู่ที่สมุทธปราการ หนูคลอดน้องได้หนึ่งเดือนได้ทำงานโรงงานครึ่งปีแฟนชอบว่าให้คนอื่นฟังในทางเสียหาย(คนในโรงงานเล่าให้ฟังหลายคน)หนูพาลูกหนีกลับบ้าน แล้วเรากลับมาอยู่ด้วยกันอีก หนูอยู่ด้วยกันเพราะยังวัยรุ่นและรักกันจึงหนีมาอยู่กับแฟนที่บ้านแม่แฟนหนูเค้าไม่มีบ้านเป็นของตนเองเช่าอยู่ตลอดแฟนทำงานได้เดือนละประมาณ10000บาทแต่จะให้หนูเดือนละ1500บาทแต่ก่อนหนูทำงานโรงงานค่ะแม่แฟนเป็นคนเลี้ยงลูกแต่เค้าไม่มีตังเพราะค่าเลี้ยงหลานไม่พอกินจึงไปขายของหนูจึงออกจากงานมาเลี้ยงลูกพ่อหนูมีหนี้สินก่อนคบกับแฟนหนูทำงานต้องส่งให้เดือนละ3000บาทแต่ตอนนี้ไม่มีส่งพอพ่อหนูช้อตมากมากหนูจะเอาตังแฟนส่งให้ครั้งละ2000  พ่อกับแม่แฟนจะว่าเสียดสีเหมือนกับหนูไปเอาตังลูกเค้าหนูร้องไห้ทุกครั้งที่แฟนตังออก และเงินทีกินไม่ค่อยพอเดือนพอหนูไม่มีตังใช้บอกให้แฟนยืมตังแม่เค้า(ต้องยืมทุกเดือนอยุ่แล้ว)เค้ากลับมาว่าหนูว่าเค้าไม่เคยใช้เงินซักบาทแฟนชอบว่าหนูเจ็บจ็บจนร้องไห้เราจดทะเบียนสมรสเพราะเอาตังประกันสังคมจึงอยากทราบว่า

1.จะอย่ากันได้ไหม (เพราะหนูไม่อยากทนแล้ว)

2.เคยได้ยินว่าลูกชายอยู่กับแม่เมืออย่ากัน ใช่หรือปล่าวค่ะ

3.สามารถใช้เหตุผลอะไรในการอย๋าได้บ้าง

4.แฟนไม่ยอมหย่าหนูจะทำยังไง หนูไม่มีความรู้ด้านนี้เลย

5.ถ้าหนีมามาก่อนมาอยู่กับแม่หนูก่อนหนูจะผิดไหมค่ะ