หากอนุญาตให้มีการอ้างว่าตนเองกระทำความผิดลงไปนั้นเนื่องจากไม่รู้กฎหมาย ทุกคนก็จะอ้างว่าไม่รู้กฎหมาย เพื่อให้ตนเองพ้นผิดได้ ดังนั้น จึงได้บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 64 ว่า

"บุคคลจะแก้ตัวว่าไม่รู้กฎหมายเพื่อให้พ้นจากความรับผิดในทางอาญาไม่ได้ แต่ถ้าศาลเห็นว่าตามสภาพและพฤติการณ์ ผู้กระทำความผิดอาจจะไม่รู้ว่ากฎหมายบัญญัติว่าการกระทำนั้นเป็นความผิด ศาลอาจอนุญาตให้แสดงพยานหลักฐานต่อศาล และถ้าศาลเชื่อว่า ผู้กระทำไม่รู้ว่ากฎหมายบัญญัติไว้เช่นนั้น ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้"

เมื่อพิจารณาหลักกฎหมายข้างต้น พอจะอธิบายเพิ่มเติมได้ว่า แม้กฎหมายห้ามอ้างความไม่รู้กฎหมายเพื่อให้ตนเองพ้นผิดก็ตาม แต่กฎหมายก็ผ่อนปรนให้ ผู้กระทำความผิดได้พิสูจน์ตนเองว่าการกระทำความผิดของตนไม่รู้กฎหมายนั้น ๆ จริงโดยอาจมีเหตุมีผลมาจากอะไรก็ตาม เช่น เป็นนักท่องเที่ยวต่างประเทศเดินทางมาครั้งแรก และความผิดดังกล่าวซึ่งได้กระทำความผิดไปนั้น ในประเทศของตนเองไม่ได้บัญญัติเป็นความผิดเป็นต้น

แต่แม้ว่าจะอนุโลมให้พิสูจน์แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะพ้นผิด เป็นแต่เพียงว่าให้ศาลมีอำนาจลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้

ยินดีให้คำปรึกษากฎหมาย