1. การแจ้งความลงบันทึกประจำวันไปแล้วสามารถไกล่เกลี่ยได้แล้วสามารถถอนแจ้งความได้ไหม

ตอบ-   ในความผิดฐานพรากผู้เยาว์เป็นความผิดต่อแผ่นดินไม่สามารถยอมความกันได้ จึงไม่อาจถอนแจ้งความรุกทุกข์

2. การแจ้งความในกรณีกักขังหน่วงเหนียวซึ่งไม่ได้เป็นไปตามข้อเท็จจริงถือเป็นการแจ้งความเท็จไหมค่ะ

ตอบ-- ถ้าไม่เป็นความจริงก็เป็นความผิดฐานแจ้งความเท็จได้ครับ

( ในกรณีที่ผู้หญิงให้ความว่าฝ่ายชายไม่ได้กักขังหน่วงเหนียว)
ตอบ--  ข้อเท็จจริงตรงนี้ต้องชัดเจนด้วยเพราะในชั้นพิจารณาคดี ผู้หญิงกลัวว่าพ่อเขาจะมีโทษอาญา อาจกลับคำให้การก็ได้ คือต้องคิดไว้ในทางลบด้วย

3. เท่าที่รู้มาการพรากผู้เยาว์เป็นคดีอาญา ไม่สามารถถอนแจ้งความได้ ถึงแม้ว่าทั้ง 2 ฝ่ายจะคุยกันได้และรับผิดชอบฝ่ายหญิง แล้วน้องชายต้องติดคุกไหมค่ะ ถ้าไม่สามารถถอนแจ้งความได้

ตอบ-- ถ้าไม่มีเหตุบรรเทาโทษ ก็คงต้องติดคุกเพราะคดีพรากผู้เยาว์เป็นความผิดที่กฎหมายกำหนดโทษจำคุกไว้และก็ถือว่าแรงพอสมควรเมื่อเปรียบเทียบกับคดีอื่น ๆ เพราะที่ผ่านมาคนทั่วไปไม่คำนึงถึงความผิดฐานนี้กันเท่าไหร่เพราะเหตุไม่เข้าใจกฎหมายเท่าที่ควรโดยคิดเอาว่าฝ่ายหญิงเต็มใจมาหาเอง

4. ปรกติตำรวจจะสอบปากคำของฝ่ายหญิงที่มีอายุเพียง 17 ปี ไหมค่ะ หรือว่าจะฟังแต่พ่อกับแม่เท่านั้น

ตอบ-- ก็จะสอบปากคำผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคน และน้องเองก็เป็นผู้เสียหายในคดีกระทำอนาจารกับหญิงอายุยังไม่เกิน 18 ปีด้วย แต่เป็นความผิดอันยอมความได้ คือถอนคำร้องทุกข์ได้

                  มาตรา 283ทวิ ผู้ใดพาบุคคลอายุเกินสิบห้าปีแต่ยังไม่เกินสิบแปดปี ไปเพื่อการอนาจาร แม้ผู้นั้นจะยินยอมก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน ห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับ
            (วรรคสอง)ถ้าการกระทำความผิดตาม วรรคแรกเป็นการกระทำแก่เด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปี ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินเจ็ดปี หรือปรับไม่เกิน หนึ่งหมื่นสี่พันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
       (วรรคสาม)ผู้ใดซ่อนเร้นบุคคลซึ่งถูกพา ไปตามวรรคแรกหรือวรรคสอง ต้องระวาง โทษตามที่บัญญัติในวรรคแรกหรือวรรคสอง แล้วแต่กรณี
(วรรคสี่)ความผิดตามวรรคแรกและ วรรคสามเฉพาะกรณีที่กระทำแก่บุคคลอายุ เกินสิบห้าปี เป็นความผิดอันยอมความได้

5. มีอะไรบ้างที่ทางเราสามารถช่วยน้องชายได้ และไม่ให้เสียเปรียบกับคำว่าพรากผู้เยาว์

ตอบ-- คงตอบยากนะครับ เพราะตามพฤติการณ์ที่เล่ามานั้น แม้ผู้หญิงมาหาเอง แต่ถ้าได้ความว่ามีการนัดแนะกันย่อมเป็นความผิดฐานพรากผู้เยาว์แล้ว ในเรื่องนี้ข้อเท็จจริงตรงนี้เป็นเรื่องที่จะต้องไปว่ากันในทางคดี ส่วนเรื่องกักขังหน่วงเหนี่ยวก็คงไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่อย่างไรก็ตามก็ขึ้นอยู่กับน้องผู้หญิงว่าจะให้การเป็นประโยชน์กับฝ่ายเราหรือฝ่ายพ่อเขา ถ้าเป็นเราคงไม่อยากให้พ่อเดือดร้อนเพราะมีความผิดฐานแจ้งความเท็จ (อะไรก็เกิดขึ้นได้)