ผมทะเลาะกับภรรยาบ่อยครั้งตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา 9 ปี (จดทะเบียนสมรส) เนื่องจากทรรศนะคติไม่ค่อยตรงกัน กล่าวคือ ผมรับราชการทหาร ภรรยาค้าขาย ผมต้องการทำงานเต็มเวลาราชการ และในบางครั้งมีงานนอกเวลาบ้าง แต่เธอมักอ้างเหตุผลเรื่องรายได้เลี้ยงดูครอบครัว โดยที่ผมจะต้องเป็นธุระคอยซื้อของให้เธอ และบ่อยครั้งส่งผลกระทบกับเวลาราชการ จนถูกตำหนิบ่อยๆ เมื่อภรรยาทราบเรื่อง ก้อโทรชี้แจงกับ หน.ของผมว่า สาเหตุที่ต้องเข้าทำงานช้าไปบ้าง เนื่องจากต้องไปซื้อของให้กับตน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกว่า เธอไม่ได้ให้เกียรติ หรือเห็นความสำคัญในการปฏิบัติงานของผมสักเท่าไหร่ พยายามทำความเข้าใจ แต่ก้อไม่ค่อยเป็นผล อีกอย่างหนึ่งผมให้สิทธิภรรยาในการบริหารการเงินในบ้านทั้งหมด ทั้งเงินเดือน รายได้จากการค้าขายที่ร่วมกันทำ แต่บ่อยครั้งที่เธอบอกให้ผมหาเงินเพิ่มเนื่องจากเงินไม่พอใช้ เงินทุกบาททุกสตางค์เธอจะนำไปเปิดบัญชีเงินฝากเป็นชื่อของเธอเอง ซื้อสลากออมสินเป็นชื่อเธอ เมื่อบอกว่าเงินไม่พอผมก้อหยิบยืมให้ แต่เมื่อถึงเวลาใช้หนี้ ผมกลับต้องหาเงินจากที่อื่นมาใช้หนี้เอง ผมจึงให้เธอทำบัญชีรายรับ รายจ่ายภายในบ้านให้ดู แต่เธอก้อบ่ายเบี่ยง อ้างว่าต้องกินต้องใช้ทุกวัน ส่วนตัวผมไม่เคยสร้างภาระหนี้สินให้กับครอบครัว กินข้าวบ้านวันละมื้อ เสื้อผ้า เครื่องประดับ ไม่เคยได้ซื้อใส่ เพราะส่วนมากผมจะแต่งเครื่องแบบ นอกเวลาก้อใส่ชุดกีฬาเสียเป็นส่วนใหญ่ อีกอย่างภรรยาผมเป็นคนรสนิยมค่อนข้างสูง ใช้ของดี ราคาค่อนข้างสูง ขัดคอไม่ค่อยได้ ยิ่งในระยะหลัง 2 - 3 ปี เริ่มมีปัญหาเรื่องเงินมากขึ้น คือชอบออกหน้าหาเงินกู้ยืมให้คนอื่น โดยใช้ชื่อผม เอกสารบัตรเอทีเอ็ม บัญชีเงินฝากของผม ไปค้ำประกัน ซึ่งการกระทำดังกล่าว มีการปิดบังมาโดยตลอด มีการโกหกเจ้าหนี้ว่าผมงานยุ่งไม่ว่างมาเซ็นต์ค้ำ แต่ผมอนุญาต และในบางครั้งผู้กู้เงินตัวจริงไม่นำเงินมาส่งให้ตามกำหนด ค้าง 2 เดือนบ้าง 3 เดือนบ้าง เจ้าหนี้ก้อหักเอาจากบัญชีเงินเดือนไป ภรรยาก้อจะมาเอ่ยปากเล่าให้ฟัง พอผมคาดคั้นถามถึงยอมบอกความจริง แต่เรื่องเก่าๆ เดิมๆ ก้อยังคงวนเวียนเกิดขึ้นอยู่เสมอๆ แต่ด้วยความที่ผมเห็นแก่ลูก ทั้ง 2 คน (ผู้ชาย 9 ขวบ, ผู้หญิง 5 ขวบ) ผมจึงไม่อยากให้ทะเลาะกัน ก้อยินยอมมาโดยตลอด มาระยะหลังๆ ผมเริ่มหันมาเล่นเฟซบุ๊ค ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยคิดอยากเล่น  ก้อได้มีเพื่อนในสังคมออนไลน์ ได้พูดคุยเล่าสู่กันฟังในปัญหาต่างๆ และมีการพูดคุยกันทางโทรศัพ์บ้าง ซึ่งก้อไม่ได้มีอะไรเกินเลยมากไปกว่านี้ อีกประการหนึ่งภรรยาผมเป็นคนที่ชอบดูดวงมากๆ ที่ไหนว่าดีก้อไป บูชาอะไรเขาว่าดี ก้อเอาหมด หมอดูบอกว่าผมโดนของก้อเชื่อ เอาอะไรต่อมิอะไรมาให้ผมกิน ผสมในน้ำบ้าง จนผมไม่กล้าแตะต้องอะไรในบ้าน ชอบเปลี่ยนซิมโทรศัพท์ของผมเอาไปตรวจสอบ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอจะพยายามตัดผมออกจากสังคม ไม่ให้ไปร่วมงานของญาติพี่น้อง หรืออยากไปก้อให้ผมนั่งรถเมล์ไปเอง บางครั้งมีญาติผู้ใหญ่มาบอกกล่าวงานศพ เธอก้อมักจะพูดว่าตายอะไรกันบ่อยๆ สร้างความไม่พอใจให้กับญาติพี่น้อง แต่ผมเป็นคนกลาง ก้อต้องซึมซับเอาไว้บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น แต่บางครั้งเมื่อผมแข็งข้อขึ้นมาบ้าง ก้อเป็นเหตุให้มีปากเสียงกันเรื่อยมา  จนกระทั่งปัจจุบัน เธอไปปลอมลายมือชื่อของผมกู้เงินนอกระบบ จำนวน 70,000 บาท รถมอเตอร์ไซค์ที่ผมดาวน์และผ่อนจนหมด เธอก้อเอาไปจำนองอีก 20,000 บาท นำทัพย์สินในบ้านไปขาย เช่น คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค ชุดเตีง โต๊ะไม้สัก โดยที่ไม่ได้นำเงินจำนวนนั้นไปใช้จริงอย่างที่กล่าวอ้าง ซึ่งก้อเกิดการทะเลาะกันรุนแรง ผมพยายามเจรจากับเธอ พูดคุยกับเธอหากว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ก้อตกลงหย่ากันให้เรียบร้อย สร้างความโกรธแค้นให้เธอ กล่าวอาฆาตผม ขู่ทำร้ายผม จนผมต้องมาอาศัยอยู่ที่ทำงาน และบ้านพ่อกับแม่ จนเธอพาลูกๆ ทั้ง 2 คน หนีกลับบ้านที่ ชม. กลับมาตอนเปิดเทอม เธอก้อขนข้าวของในบ้านไปจำนอง จำนำ ไว้ที่บ้านญาติของเธอ และเอาลูกทั้ง 2 คน มาทิ้งไว้ให้ผมเลี้ยงดู ส่วนตัวเธอไม่ทราบว่าไปอยู่ที่ไหน  ผมยอมรับว่าคนเราไม่ได้ดีพร้อมไปหมดทุกอย่าง แต่ในปัจจุบัน ผมเลี้ยงลูก 2 คน โดยที่ไม่มีข้าวของเครื่องใช้ใดๆ ที่เป็นปัจจัยในการดำรงชีวิตเหลืออยู่เลย เงินทองที่สะสมด้วยกันมาเธอก้อเอาไปหมด ทรัพย์สินในบ้านก้อนำไปจำนำจำนอง ไปขอคืนเขาก้อไม่ให้ ผมเองมีแต่เงินเดือน ซึ่งเหลือเดือนละ หกพันบาท แถมยังถูกเจ้าหนี้ตามทวงอีก (ผมไม่ได้รับรู้ด้วย) ทุกวันนี้ผมพยายามตั้งใจทำงาน เลี้ยงลูก แต่เมื่อเห็นหน้าลูกก้ออดที่จะนึกแค้นไม่ได้ ผมขอเรียนถามท่านว่าผมจะมีวิธีการอย่างไรในการขอจดทะเบียนเพื่อให้บุตรทั้ง 2 คน อยู่ในปกครองของผม และให้หย่าขาดจากการเป็นสามีภรรยากันตามกฎหมาย  (ผมเคยได้ฟังจากคนที่รู้จักกันพูดให้ฟังว่า ภรรยาผมเขาไปทำงาน สักวันหนึ่งเขาจะกลับมาเอาลูกไป)